Via dit artikel op Bright kwam ik achter een zeer interessant wereldwijd muziekonderzoek over het gebruik, ontdekken en aanschaffen van muziek door jongeren (<18 jaar). Nederland steekt in bepaalde resultaten en opzichten behoorlijk af van andere landen.

Nederlandse jongeren hechten wereldwijd gezien het minst aan muziektips van vrienden dan wel tips gekregen via social media. Daarentegen laat ‘de jeugd’ zich het meest leiden door de muziekcharts. Onmiskenbaar bevestigt dit sterk het belang van hitnotaties in ons koude land.

Het zijn indrukwekkende percentages, en met de cijfers wordt het belang van de traditionele media nogmaals benadrukt; het medium waar een DIY-artiest minder slagkracht heeft dan op het internet. In Scandinavische landen maar ook in Rusland is de kans op goed boeren via internet groter.

Ontdekken is een, maar hoe het vervolgens ‘geëigend’ wordt, is minstens zo interessant en enigszins ontmoedigend. Want ook hier voert Nederland een koppositie aan. Slechts 4% van de jongeren geeft aan wel eens via internet muziek aan te schaffen.

Dezelfde negatieve koppositie vertolkt ons landje als het gaat om aanschaf van CD’s. Daar blijft de teller steken op 7%.

De positieve draai is dat in ons land verreweg het meeste gestreamed wordt door jongeren. In Ierland of Zweden maak je de meeste kans muziek te verkopen volgens dit onderzoek uit september 2010.

Cijfers liegen niet, zeggen ze. Aan dit onderzoek hebben plusminus 2600 twaalf- tot achttienjarige meegedaan. Ik krab er toch van achter mijn oren. Een paar vragen schieten te binnen.

Waarom hebben wij in Nederland zo weinig betalende jongeren, terwijl piraterij niet veel sterker heerst in Nederland dan in andere landen?

En waarom hechten de jonkies (nog) zoveel waarde aan hitlijsten?

Welke (online) alternatieven hebben de andere landen wat jongeren aantrekt daar mening te vormen of wél te gaan betalen voor muziek?

In een welvarend land als Nederland, waar 200 euro voor een hippe broek een alledaagse aankoop kan zijn, waarom zou hij of zijn niet een paar euro spenderen aan muziek?

Hoe staan de (online) aanschaffen van muziek in verhouding tot merchandise of het willen betalen voor muziekconcerten (live)?

Zijn hier misschien verdergaande hypotheses op los te laten?

Hoe dan ook, ik durf wel een voorzichtige conclusie te trekken. Wij-indie-artiesten hebben geen idee waar jongeren mee bezig zijn, wat ze bezig houdt en hoe ze benadert zouden willen worden. We hebben van alle landen toch een zeer betrekkelijk online verdienmodel als je het in het licht van dit onderzoek bekijkt.

Dus liggen er genoeg mogelijkheden om ook in Nederland meer (online)behoefte te creëren bij youngsters, en dan zijn dit soort initiatieven [Tribemonitor] vooruitstrevend en meer dan welkom!