De titel klinkt heel cynisch, maar Stemra laat ook zelf op haar site weten dat het lang niet altijd wijs is om je in te schrijven bij Stemra. Zodra je denkt klaar te zijn om je auteursrecht te registreren, vlieg je naar de Buma/Stemra site om lid te worden van de auteursrechtenorganisatie. Een simpel vinkje bij ‘Ik wil Buma én Stemra lid worden’ kan je onbewust duur komen te staan.

Spoedcursus auteursrecht.

Buma is de organisatie die geld gaat ophalen bij organisaties die songs openbaar maken. Dus als je liedje op de radio wordt gedraaid of live wordt gespeeld zijn dit voorbeelden van openbaarmaking en moet er gedokt worden.

Stemra incasseert de punica die moet worden afgedragen voor verveelvoudiging van songs. Ieder exemplaar dat verkocht wordt in de winkel, dus ook digitaal als download, daar ligt een paar cent op je te wachten.

Nou, lekker toch?! Waarom zou ik me dan níét moeten inschrijven voor Stemra?

Zodra jij besluit een plaat in eigen beheer uit te brengen -en dat gebeurt eigenlijk en helemaal in het begin altijd-, ga je zelf naar een drukker. Je maakt een prijsafspraak voor de drukkosten. Om makkelijk te rekenen zeg: €1000,- voor 1000 CD’s.

Je denkt nu klaar te zijn, maar nu komt er meer werk en extra kosten aan.

Allereerst moet je toestemming hebben van Stemra als je muziek wil gaan vastleggen op een geluidsdrager. Waarom? Anders kan jij mooi een ‘Best of Christina Aguilera’ gaan drukken en verkopen zonder dat jij daar recht op hebt. Het aanvragen van een Productie In Eigen Beheer is eenvoudig en doe je middels dit formulier.

Met de toestemming ga je fluitend naar de drukker. Helaas zal deze nog een extra rekening presenteren: Stemra afdracht.
Om auteurs te beschermen wordt eerst kosten in rekening gebracht zodat Stemra leden krijgen waar ze recht op hebben. Achteraf wordt er gekeken wie dan de Stemra leden waren en waar ze recht op hadden.

De tarieven vind je in deze PDF die beschikbaar is op de Buma/Stemra site (blz. 7).
In ons rekenvoorbeeld komt bij het drukken van 1000 CD’s al gauw zo’n €1000,- bovenop de drukkosten: de Stemra afdracht dus.

“Ja, maar hoor eens, ik ben de rechthebbende van die plaat. Ze zullen zien dat het mijn songs zijn.”
Klopt. Na ongeveer een jaar komen ze daar achter. Ze zullen dan het geld weer terugstorten op je bankrekening.

Klein addertje onder het gras: minus 25% administratiekosten.

Dus heb je een liquiditeitsgat. Met andere woorden: je hebt minder geld te besteden in het jaar van drukken die je had kunnen stoppen in nuttige dingen. En….niet onbelangrijk… kost je dit geintje ook nog eens €250,-

Stemra begint pas te lonen als veel platen verkoopt via reguliere verkoopkanalen (CD winkel, iTunes, Spotify). Door je niet in te schrijven bij Stemra, heb je geen recht op die inkomsten, maar hoef je ook niet de kosten te dragen. Het mooie is: je kan je altijd achteraf inschrijven bij Stemra. Dus begint een plaat enorm te lopen, dan schrijf je je in. Goed, je hebt geen recht op de reeds verkochte platen en diens afdracht. Maar vanaf dat moment gaat de teller wel lopen bij elke verkochte track / plaat.

Je enkel niet inschrijven bij Stemra geeft nog niet de garantie bij de drukker. Je kan ook liegen, dus ze hoeven je niet te geloven als je zegt: “ik ben niet ingeschreven, druk die plaat!”
Daarvoor heb je per Productie In Eigen Beheer een non society verklaring nodig. Eigenlijk een bewijs van Stemra die zegt: het is cool, drukken maar drukker.

Die verklaring is via de Stemra Portal (digitaal) aan te vragen.
(Helaas heb ik (nog) geen account, dus kan ik dat niet laten zien)

Lang verhaal kort.
Maak je platen in eigen beheer en wil je je rechten onderbrengen bij Buma/Stemra?
Zodra je je registreert, vink dan enkel Buma aan waar je je voor wil aanmelden.
Postzegel is niet nodig…