Waarom een boekingskantoor je verwachtingen niet gaat waarmaken

Iedere band of muzikant hoopt erop: samenwerken met een vooraanstaand boekingskantoor. En waarom ook niet? Een goede boeker kan met haar of zijn contacten en skills veel meer programmeurs overtuigen dan jij met je verhaal. Maar waarom heb je sowieso te hoge verwachtingen van boekers? Een klein opinie-stukje…

10 jaar geleden – fuck, zo lang loop ik inmiddels al rond in deze industrie – was de Popronde nog betrekkelijk vers en nieuw. Door de Popronde speelden bands plots door het hele land. Zeer interessant! Ook boekingskantoren vonden dit machtig mooi. Maar, men wilde ‘eerst zien, dan geloven’ of een band volwassenheid kreeg in spelen, én – niet onbelangrijk – of een band publiek kon winnen.

Nu starten we de afgelopen Popronde-editie(s) met nieuwe bands die al getekend zijn door boekingskantoren. Nog voordat de band enige ervaring op de kilometerteller heeft staan, hebben de meest getalenteerde acts al een boeker. Dit voedt de volgende gedachte bij mij: zijn boekingskantoren inmiddels niet als de platenlabels van begin jaren ’00 – ’10?

Fomo. Fear of missing out. Het is een steeds sterker wordende kracht en helaas een trend die zichzelf gemakkelijk in de hoogste versnelling zet. Zoals labels op een gegeven moment steeds meer en meer aan het tekenen waren om maar niks mis te lopen, lijkt deze trend ook naar boekingskantoren te zijn overgewaaid. Zo krijgen boekers een steeds groter wordend Nederlands-roster omdat ieder jaar de potentieel nieuwe ‘MY BABY’ of ‘Douwe Bob’ niet mag worden misgelopen.

Begrijp me niet verkeerd. Ansich is er helemaal niks mis met het tekenen van talent in een vroeg stadium. Er zijn voldoende valide argumenten te geven om vroeg als boeker in te stappen. Bijvoorbeeld om mee te helpen ontwikkelen in de groei van de act. Echter zijn te weinig bands zich bewust van de trend achter het tekenen. De verwachtingen worden geschept of ontstaan door de al wél succesvolle acts in het roster van de boeker. Verwachtingen die zeer waarschijnlijk níét uitkomen. En dat is veel meer mijn punt:

Een boekingskantoor kan namelijk geen vraag naar een band creëren. Tuurlijk kan een boeker links of rechts je een keer kwijt in een voorprogramma of op een festival. Dertig à veertig boekingen waaronder meer dan 15 festivalshows in een jaar; dat is andere koek. Sterker nog, het kunnen spelen van zoveel shows wordt door jou gevoed. De boeker heeft veel minder effect daarop, omdat de verkoopwaarde van jóúw act zit in de aandacht die jíjzelf weet te generen. Kort gezegd: zit men op je te wachten? Is men nieuwsgierig naar je? En niet alleen lokaal, maar door het hele land?

Wanneer jij de aandacht op jezelf weet te leggen door sterke songs, een fijne presence online en zichtbaarheid op allerlei platformen en (mainstream) media, pas dan begint een publiek je heel langzaam en gestaag te (h)erkennen. En pas dan kunnen zalen en festivals het permitteren je te boeken. Daar helpt vervolgens een boeker bij. Een boeker kan dan pas meer kansen creëren en programmeurs ‘makkelijker’ overtuigen.

Ik denk dat slechts een handjevol nieuwe acts per jaar ‘vraag’ ontwikkelen in het oeroude principe ‘vraag en aanbod’. Dat betekent dat een groter deel acts gefrustreerd raken: “Ik zit nu toch bij een vooraanstaand boekingskantoor? Waarom heb ik zo weinig gigs dan? #$$^&@##.” Dit zou zomaar een gedachtenweerspiegeling kunnen zijn…

Realiseer je daarom dat een boekingskantoor niet jouw heilige graal is naar je wens om veel te spelen. Echt, bespaar je de frustratie. Wil je een publiek opbouwen? Zoek dan binnen je eigen creativiteit en mogelijkheden naar plekken waar publiek komt en ga daar spelen. Of je nou een kerktour, een garage-concertentour, een surf-muziekroadtrip of sportevenementen afgaat om te zoeken hoe je gigs zelf kan initiëren; er liggen daar véél meer mogelijkheden dan in de traditionele podiascene. Er is zoveel aanbod voor podia en festivals dat alleen de bands die een hoge mate van (underground) bekendheid hebben de spots weten te krijgen. Zeker door de cultuursaneringen van de afgelopen jaren zullen podia nog steeds weinig risico durven nemen met relatief onbekende acts.

Dus. Vraag jezelf af of de tijd al rijp is voor een boeker wanneer de interesse ontstaat voor jouw act. Maar bovenal, live spelen is in het begin vooral je eigen creativiteit en ondernemendheid. Maak jezelf niet (te?) afhankelijk van partijen die (te?) veel ijzers in het vuur hebben. Boekers zijn geweldig én belangrijk, maar ze kunnen geen wonderen verrichten.

Show CommentsClose Comments

1 Comment

  • Peter Steenbekkers
    Posted maart 14, 2018 at 2:23 pm 0Likes

    Popronde.. tsja, dan noem je ook een achterhaald iets… Voor 99% van de bands het eindstation

Leave a comment