Verslag van Unconvention, EuroSonic en Noorderslag (3)

Het laatste deel van dit drieluik met één zijklep. In deze post vooral aandacht voor New Business Models in the Music Industry. Alexander Osterwalder kwam met zijn keynote, en als buitenstaander (hij opereert niet zozeer in de muziek) kwam hij met een presentatie vol rake klappen over hoe ‘wij’ te werk gaan. De platenmaatschappijen kregen er (weer) van langs.

Alexander begint met het verhaal van ‘Ana’. Ana representeert je zusje, nichtje of buurmeisje. Zij staat voor de huidige manier van muziek consumeren. En de eerste vraag die hij het publiek in slingert: ‘how are you creating value for Ana and do we understand Ana?’ Het basis beginsel van een business model is: ’the customer’. Vervolgens legt hij de vinger op de zere plek: ’the music industry complety neglect the customer’. En wie geeft hem ongelijk?

Een heel model laat ik voor nu even achterwegen, maar de conclusies van het business model van de platenmaatschappijen zijn interessant om te delen. Want waar liggen de zwaktes in hun business model waardoor ze het nu zo zwaar hebben, volgens Alexander?

‘Sales are based on albums.’
Wederom een gedachten vanuit ‘historie’ of artistiek oogpunt van de artiest. Maar wat wil de ‘consumer’? iTunes waar losse tracks kunnen worden gekocht geldt als goed tegenargument wat een ‘consumer’ nou eigenlijk wil. Zelf beslissen wat ik wel of niet koop.

‘Distribution is a commodity, attention is the scarcity.’
Het is natuurlijk te gek dat overal in Nederland je plaat te koop is. De distributie van je fysieke product is nog steeds van grote waarde. Maar er komt meer bij kijken. Bij gebrek aan aandacht verkoopt het niet. En ja, dat is aandacht naar de artiest toe (airplay, interviews, kranten) maar Alexander doelt hier op aandacht voor…’the customer’.

‘There is no relationship with -or understanding of- the customer. Customers needs are not satisfied, it’s all about hits.’
Waarschijnlijk zullen de potige vrouwen in Kanaleneiland niet zoveel voelen voor ‘understanding’ of ‘relationship’. Die kijken naar TROS muziekspektakel en vinden de simpele, bijna junk-food-manier, van consumeren bevredigend. Maar kijken we naar de opkomende (internet)generatie, dan heeft Alexander hier zo ongelofelijk gelijk. ‘Hits’ scoren is niet meer het uitgangspunt, het levert namelijk (nog) geen steady carriere perspectief of in deze context: business model.

‘Bloated cost structure.’
Is inderdaad een van de dingen wat ik mij iedere maand steeds sterker afvraag: hoe kunnen platenmaatschappijen draaiende blijven? Het kantoor moet verwarmd worden, de huur betaald. De secretaresse neemt de telefoon aan, en de managers rijden auto’s van de zaak. Terwijl het in de markt zetten van muziek gewoon thuis kan worden gedaan achter het bureau met telefoon en, niet onbelangrijk, computer.

‘Power of the artists is becoming bigger and bigger.’
Een niet te ontkennen feit is dat de muzikant vroeger de platenmaatschappij nodig had (‘a necessity’), en nu niet meer. Een platenmaatschappij kan op een gegeven moment erg handig zijn, maar noodzaak is ver te zoeken. Daardoor heeft de artiest meer controle over wat hij wil, en staat sterker in het behartigen van zijn belangen. Slecht nieuws voor maatschappijen die nu hard(er) moeten werken voor iedere potentiële euro.

Met Sellaband en Spotify geeft Alexander een pleidooi voor hoe het wel moet. Veel meer gedacht uit wat ‘consumers’ willen. De zeer interessante keynote eindigt met de ‘silly-cow case’. In één minuut moet je een business model bedenken voor deze koe. Waarom? Out of the box denken. Vlees en melk liggen voor de hand, maar bijvoorbeeld het koe-knuffelen is een heel andere verdienmodel. ‘Work like designers with a couple of people. They prototype…’

Met hoge verwachtingen zat ik bij het Managers Panel. Hoe gaan de gevestigde managers nu te werk? Een teleurstellende 15 minuten volgde. Niets concreets, niets nieuws wisten de heren het publiek voor te schotelen. Dus na die 15 minuten maar naar de seminar Fondsen gegaan. Dat inspireerde me tot het schrijven van een volgende blogpost over: iTunes, hoe kom je erin en wat kost het?

Show CommentsClose Comments

Leave a comment