Flitsaandacht en monddood

Soms begrijp ik er hélémaal niets van. Dan probeer ik te doorgronden waarom mensen gedrag vertonen en het liefst bekijk ik het dan van ieders kant. Ik hou van eerlijkheid. Rechtvaardigheid heb ik hoog staan. Voor de ‘succesformule’ van muziektalentenjachten -en in het bijzonder The Voice- begint bij mij een frustratie te groeien die langzaam vertaald kan worden tot diepe afkeer. Ik begrijp hélémaal niets van de kijker, de deelnemer en de lachende derde: John de Mol.

Ik wil beginnen bij de bron. John de Mol.

John de Mol is een zakenman. Misschien wel een van de succesvolste van Nederland. In een interview met John in de VARA-gids wordt dit bekrachtigd. Toch vertelt de media-tycoon dat hij vooral gewoon wil worden behandeld. Onderhandelen bij de aanschaf van een te dure auto moet ondanks zijn onuitputtelijke portemonnee gewoon kunnen. Geld is voor hem geen motivatie meer. Kijkcijfers en hele communes met de beeldbuis laten versmelten wél.

John de Mol suggereert in de VARA gids dat The Voice ontstaan is uit een urgentie om artiesten niet enkel een kortlopende TV-carrière maar juist ook die langere adem te bieden: een muziekcarrière. Eerder gaf John de Mol kracht aan deze uitspraak door te stellen dat Ben Saunders over een jaar of drie op eigen kracht de HMH zou moeten kunnen vullen.

Hè, wat fijn. Een integere man die een kijkcijferhit wil scoren met een TV programma, niet om het geld, maar om succesvolle artiesten te lanceren. En zo dit format inclusief herkenning eens even goed en wereldwijd uit te brengen. Want een succes mag je oogsten. In geld en/of in wereldwijde waardering, niet waar?

Alvorens dit succes uit te rollen worden de contracten van Talpa Music / 8Ball goed dichtgetimmerd voor de winnaars en de verliezers van The Voice. Harry Veenendaal (jurist) over zo’n contract:

Kandidaten gaan verder akkoord met het gegeven dat de gehele marketing en representatie wordt overgenomen. Dus niet alleen de platenmaatschappij (Talpa), ook de vertegenwoordiging (Talpa), boekingen (Talpa), kleding (Talpa), keuze interviews met bladen, radio, televisie (Talpa) én een verbod op wijziging van het genre voor vele jaren. Deelnemers die een bepaling schenden, wacht het dissidentschap. En uiteraard het betalen van een schadevergoeding waaronder natuurlijk de ‘Kosten’.

Het draait immers voor John niet om geld. Dus is zo’n contract, in morele zin, volstrekt te verantwoorden… (?)

Het NRC kreeg zo’n uitgelekt contract voor ogen. Praten over het contract of inhoud? Lijkt geen slim idee volgens Harry Veenendaal maar ook het artikel in de Volkskrant waarin het contract van 8Ball wordt belicht geeft geen ander beeld.

Winst. Bedrijven. Kapitaal. Kapitalisme. Van mij mag iedereen bakken met geld verdienen met creatieve ideeën en risicovolle investeringen. Maar het bloed trekt naar me hoofd als De Mol zichzelf verkoopt als een goedzak die het ‘voor de muziek’ doet.

Mijn gevoel voor onrecht wordt aangewakkerd door de idiotie rondom het contract en geheimhoudingsplicht. Waarom? Waarom in vredesnaam doet men hier zo panisch over? Nou, waarschijnlijk omdat onafhankelijke personen de uitgelekte versie bestempelen als moeilijk te doorgronden. In mijn eigen vrije vertaling: niet in verhouding c.q. eerlijk c.q. fair.

En dan nog dit: een hele talentenpool (wel of niet onder druk) een contract laten tekenen waardoor alle net-nietjes maanden, soms jaren, buitenspel staan omdat de platenmaatschappij ‘optie’ clausules inbouwt.

Wie deed dit ook alweer voor de muziek?

“De muzikanten tekenen toch met hun volle verstand zo’n papiertje?” hoor ik je denken. Tuurlijk.
Maar mag ik opmerken dat deze volstrekt ondoorzichtige voorwaarde eerst moeten worden verzonnen? Over deze voorwaarde is akelig goed en lang nagedacht. Die nadenktijd of expertise op dat gebied krijgt/heeft een doorsnee kandidaat niet, laat staan de tijd evenwel het geld om zich van juridisch advies te voorzien.

Ben Saunders zal het een worst wezen. Hij staat tussen de Vrienden van Amstel Live zijn show te geven. Heeft fans. Een steady en vast goed inkomen. Waar maak je je druk om, Martijn?

Om de (machts)verhoudingen. Onrechtvaardigheid. Ik heb er een hekel aan.

Kritiek of discussie zonder aanbeveling mag niet uitblijven.
Ik zou daarom graag willen pleiten voor een actieve artiestenvakbond of belangenorganisatie. Eén organisatie met verstand van zaken staat garant voor faire voorwaarden waardoor de contracten redelijk en billijk worden. Door je aan te sluiten bij deze organisatie weet je als artiest dat je belangen optimaal worden behartigd.

Extra tip: er is een rechtenorganisatie in Nederland die ervaring heeft met collectiviteit. Ze kunnen ook hun imago oppoetsen door positief op te vallen en aantrekkelijk(er) worden om je bij aan te sluiten naast je rechtenbeheer. Niet enkel hoeft dit voor TV-sterren-in-de-dop te gelden maar ook zeker voor de talenten die het zonder TV proberen (waar) te maken.

 

Show CommentsClose Comments

1 Comment

  • Anneliese
    Posted augustus 28, 2014 at 12:25 am 0Likes

    I read a lot of interesting articles here.
    Probably you spend a lot of time writing, i know how to save you a
    lot of work, there is an online tool that creates readable, google friendly posts
    in seconds, just type in google – laranitas free content source

Leave a comment